Güvenli İçme Suyu Yasası, “kirletici” terimini sudaki herhangi bir fiziksel, kimyasal, biyolojik veya radyolojik madde veya madde anlamına gelir olarak tanımlar. Bu nedenle, yasa “kirleticiyi” çok geniş bir şekilde su moleküllerinden başka bir şey olarak tanımlar. İçme suyunun en az az miktarda bazı kirleticiler içermesi makul bir şekilde beklenebilir. Bazı içme suyu kirleticileri içme suyunda belirli seviyelerde tüketilirse zararlı olabilirken bazıları zararsız olabilir. Kirleticilerin varlığı mutlaka suyun sağlık riski oluşturduğunu göstermez.
Kirletici aday listesinde (CCL) yukarıda tanımlandığı gibi kirletici evrenin sadece küçük bir kısmı listelenmiştir. CCL, potansiyel sağlık etkilerinin ve içme suyunda bulunma seviyelerinin daha fazla araştırılması gerekebilecek düzensiz içme suyu kirleticileri için ilk değerlendirme seviyesi olarak hizmet vermektedir.
Aşağıda içme suyu kirleticilerinin genel kategorileri ve her birine örnekler verilmiştir:
- Fiziksel kirleticiler öncelikle suyun fiziksel görünümünü veya diğer fiziksel özelliklerini etkiler. Fiziksel kirleticilere örnek olarak göllerin, nehirlerin ve derelerin suyunda toprak erozyonundan kaynaklanan tortu veya organik madde asılıdır.
- Kimyasal kirleticiler elementler veya bileşiklerdir. Bu kirleticiler doğal olarak meydana gelebilir veya insan yapımı olabilir. Kimyasal kirleticilere örnek olarak azot, çamaşır suyu, tuzlar, böcek ilaçları, metaller, bakteriler tarafından üretilen toksinler ve insan veya hayvan ilaçları verilebilir.
- Biyolojik kirleticiler sudaki organizmalardır. Ayrıca mikroplar veya mikrobiyolojik kirleticiler olarak da adlandırılırlar. Biyolojik veya mikrobiyal kirleticilere örnek olarak bakteriler, virüsler, protozoa ve parazitler verilebilir.
- Radyolojik kirleticiler, dengesiz sayıda proton ve nötron içeren kimyasal elementlerdir ve bu da iyonlaştırıcı radyasyon yayabilen kararsız atomlarla sonuçlanır. Radyolojik kirleticilere örnek olarak sezyum, plütonyum ve uranyum verilebilir.
EPA İçme Suyu Yönetmeliği
EPA, içme suyundaki 90’dan fazla kirleticiye yasal sınırlar koyuyor. Bir kirleticinin yasal sınırı, insan sağlığını koruyan ve su sistemlerinin mevcut en iyi teknolojiyi kullanarak elde edebileceği seviyeyi yansıtır. EPA kuralları ayrıca su sistemlerinin uyması gereken su test programlarını ve yöntemlerini de belirler.
Güvenli İçme Suyu Yasası (SDWA), standartlar EPA’nın ulusal standartları kadar katıysa, tek tek devletlere kendi içme suyu standartlarını belirleme ve uygulama fırsatı verir.
Aşağıda kirletici türüne göre gruplanmış içme suyu kuralı sayfaları verilmiştir.
| Kirletici Türü | Düzenleme |
|---|---|
| Kimyasal kirleticiler | Arsenik kuralı Kimyasal kirletici kuralları Kurşun ve bakır kuralı Radionuclides kuralı Fark ve muafiyetler kuralı |
| Mikrobiyal kirleticiler | Uçak içme suyu kuralı Yeraltı suyu kuralı Aşama 1 ve aşama 2 dezenfektan/dezenfeksiyon yan ürünleri kuralı Yüzey suyu arıtma kuralları Toplam koliform kuralı ve gözden geçirilmiş toplam koliform kuralı |
| Doğru bilen kurallar | Tüketici güven raporu kuralı Genel bildirim kuralı |
Düzensiz kirleticiler
EPA, içme suyunda bulunduğundan şüphelenilen, ancak SDWA kapsamında belirlenmiş sağlık tabanlı standartlara sahip olmayan kirleticiler için veri toplamak için Düzensiz Kirletici İzleme Programı’nı kullanır. Her beş yılda bir EPA, büyük ölçüde Kirletici Aday Listesi’ne dayanarak kirleticilerin listesini gözden geçirir.
- EPA’nın düzensiz kirletici izleme programı
- İçme suyu kirletici aday listeleri ve düzenleyici tespitler
