Serbest akan bir nehir, kaynağından çıkışına veya “batmasına” (başka bir nehir, göl veya deniz), nasıl ve nerede aktığı konusunda birkaç engel veya değişiklikle akar. Ancak bir nehrin bağlanabilirliği yalnızca nehir kanalı içindeki su akışıyla belirlenmez; nehrin yanal olarak çevredeki taşkın yataklarına yayılma kapasitesi, yerdeki su ile bağlantısı ve zamanla ne zaman veya ne kadar su aktığı gibi diğer faktörler de önemlidir. Altyapıdan su düzenlemesine kadar bu faktörlerde yapılacak herhangi bir değişiklik, bir nehrin serbest akış durumunu etkileyebilir. Küresel olarak serbest akan nehirleri belirlemek ve haritalamak için araştırmacılar, nehir bağlantısının çeşitli yönlerini etkileme potansiyelleri için beş basınç göstergesi seçtiler.
1) Parçalanma derecesi
Dünyanın en büyük barajlarının haritasına dayalı olarak, nehir ağlarının ne kadarının hidroelektrik ve sulama barajları gibi altyapı tarafından bölündüğünü gösterir.
2) Düzenleme derecesi
Belirli barajların bir nehrin doğal akışını ne kadar etkilediğini (akış aşağı akan suyun yıllık ortalaması) belirler ve bir baraj rezervuarının ne kadar su tuttuğunu hesaplar.
3) Yolların yoğunluğu
Nehir bağlantısının taşkın yatakları ve menfezler üzerinde veya bunlar aracılığıyla gelişen yollarla yanal olarak kesintiye uğradığı yerleri gösterir.
4) Işık yoğunluğu
Kentsel alanlarda gece ışığı yoğunluğu, taşkın yatakları aracılığıyla inşa edilen şehirlerin ve kentsel altyapının bağlantıları etkilemesinin veya nehir kanalizasyonuna neden olmasının muhtemel olduğu yerlerde uydu görüntüleri aracılığıyla ortaya çıkarılmaktadır.
4) Tüketici Su Kullanımı
Tüketici su kullanımı
sulama, endüstri veya belediye kullanımı için ne kadar su çıkarıldığını ve bu değişikliklerle bağlantının nasıl bozulduğunu ölçer.
